000 | 01325cac a22003017i 4500 | ||
---|---|---|---|
005 | 20201016160813.0 | ||
008 | 170626b1974 sp||||| |||| 00| 0 sspad | ||
020 | _a8430306072 | ||
040 |
_aUnae _bspa _erda |
||
041 | 0 | _aspa | |
044 | _asp | ||
082 | 0 |
_a891.7 _bG677 |
|
100 | 1 |
_98098 _aGorki, Máximo _d1868-1936 _eAutor(a) |
|
245 | 4 |
_aLos vagabundos _cPor Maximo Gorki |
|
250 | _a1a edición | ||
264 | 1 |
_aBarcelona: _bRamón Sopena, _c1974. |
|
300 |
_a223 páginas: _c18 cm. |
||
336 |
_2rdacontent _atexto _btxt |
||
337 |
_2rdamedia _ano mediado _bn |
||
338 |
_2rdacarrier _avolumen _bnc |
||
490 |
_aBiblioteca Sopena _v No. 60 |
||
520 | 3 | _aEn los relatos que conforman esta obra, Gorki retrata de manera magistral tres caras de la marginalidad presente en la sociedad rusa de aquel entonces. En efecto, tanto el panadero Konovalov, la recalcitrante feminista, Malva, y el ratero, Chelkache, no son personajes de laboratorio, sino fieles semblanzas de individuos de carne y hueso; y un último relato Mi compañero o un príncipe vagabundo; son pertenecientes al inframundo de la desigualdad que caracterizaba el Imperio Ruso de fines del siglo XIX. | |
650 |
_aLiteratura _91708 |
||
650 |
_aRelato _960 |
||
653 | _aLiteratura rusa | ||
653 | _aNarrativa | ||
942 |
_2ddc _cLT _zjr |
||
999 |
_c54759 _d54759 |